Slow Edukacja

with Brak komentarzy

Slow Edukacja

     Ruch slow w obrębie edukacji jest opozycją wobec tradycyjnej edukacji, szczególnie w odniesieniu do kultu szybkości w edukacji XXI wieku. Jest tu mowa o szeroko rozumianym projekcie slow education, czyli powolnej edukacji i praktycznych egzemplifikacjach w postaci slow school, czyli powolnej szkole.

     Współczesnym pomysłodawcą tego podejścia był profesor Uniwersytetu Colorado w Denver Maurice Holt, który w 2002 roku ogłosił manifest wzywający do powołania ruchu powolnej edukacji (M. Holt, It’s time to start the slow school movement, Phi Delta Kappan 84(4), s. 264-71). W swoim tekście początkowo przeprowadza krytyczną analizę aktualnego stanu rzeczy, skupiając się na kondycji amerykańskiego systemu edukacji, rozprawiając się z mitami dotyczącymi pozytywnej roli: jednolitość, przewidywalności, mierzalność procesów i wyników edukacji. Następnie buduje model działania w obrębie slow education, który zdaniem autora, odpowiada na potrzeby i dylematy niepodejmowane w praktyce edukacyjnej w Stanach Zjednoczonych.

     W pierwszej części swojego manifestu, Holt bardzo ciekawie przekłada analizę negatywnych skutków społecznych i kulturowych wynikających z fast food na grunt problematyki edukacyjnej. Twierdzi, że obecna od dwóch dekad krytyka negatywnej roli fast food, może być równie celnie zastosowana wobec tradycyjnej szkoły, którą ujmuje w kategorii fast school. Odwołując się do założeń projektu Slow Food, przeprowadza krytykę procesów kulturowo-społecznych, przenosząc wnioski i sugestie na grunt teorii i praktyki edukacyjnej. Po pierwsze, fast food znaczy szybkie jedzenie, które jest biologicznie i organicznie niezdrowe - podobnie ma się sytuacja w edukacji, gdzie szybko to nie tylko niezdrowo, czy też nerwowo, a co najistotniejsze nieskutecznie, gdyż nietrwale. Po drugie, fast food oznacza wszędzie to samo, za czym idzie brak tożsamości kulinarnej człowieka - a w edukacji to brak rozumienia własnej tożsamości indywidualnej. Po trzecie, fast food to wszędzie tak samo z czego wynika zanik kulinarnej świadomości swojego regionu - a w edukacji to brak znajomości własnego - szeroko lub wąsko rozumianego - otoczenia. Po czwarte, fast food znaczy globalnie, czyli po prostu „wszędzie” co implikuje brak wrażliwości i rozumienia różnorodności kulinarnych - zaś w edukacji to wypieranie i eliminowanie różnorodności społeczno-kulturowej.

     Ideologia fast - jak ją nazywa Holt, wprowadzając korporacyjne reguły i przepisy na konkretne dania i potrawy, przenosi poziom praktyki kulinarnej wyłącznie w sferę teorii. Podobnie dzieje się w edukacji, czego skutkiem jest sytuacja, gdzie system edukacji nie tylko nie odpowiada na tu i teraz obecną sytuację konkretnego człowieka, ale również jest względem niego wyabstrahowany i wyobcowany.

   

   Zobacz kontynuację projektu:

   Przestrzenie Slow Edukacji:

   1. Slow edukacja równościowa

   2. (Po)wolna edukacja religijna

   3. Edukacja wielokulturowa w rytmie slow

   4. (Nie)możliwa (po)wolność w pracy socjalnej

   5. Krytyczna Slow Edukacja

 

   Filary Slow Edukacji

   1. Filozofia powolności

   2. Pedagogika obecności

   3. Teoria uważności

   4. Teoria dramatu

   5. Pedagogika krytyczna

 

Zob. S. Dąbrowski, Pedagogika Slow modelem działania w edukacji równościowej, [w:] Nierówności społeczne w trosce o otwarcia horyzontów edukacji, red. K. Błasińska, S. Pasikowski, G. Piekarski, J. Ratkowska-Pasikowska, Gdańsk 2015, s. 161-175.

Dostęp online:
http://wirtualnirealni.irse.pl/27/publikacje#nierownosci-spoleczne-w-trosce-o-otwarcia-horyzontow-edukacji-4

Zostaw Komentarz

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress