Inkluzja - ekskluzja (pedagogika religii)
W edukacji religijnej uwidacznia się dziś pilna konieczność wprowadzania szybkich zmian w sferze metodyki katechetycznej i religijnej, ale także w strukturze i dialektyce przekazu treści chrześcijańskich. Patrząc z nieco szerszej perspektywy, mowa tu również o sferze ekskluzywnego lub inkluzyjnego uprawiania edukacji religijnej w społeczeństwie pluralistycznym. Przykładem treści katechetycznej może być kategoria osoby jako bytu transcendentnego. W pierwszym podejściu (ekskluzywnym), które dziś dominuje, model wyjaśnienia katechetycznego opiera się na rozstrzygnięciu kategorii transcendencji względem bytu doskonałego i pełnego, czyli Boga. Do tego z kolei konieczne jest włączenie całej tradycji myślenia teologicznego, które zdiagnozuje tenże problem np. w perspektywie dogmatycznej czy też eschatologicznej. Przeciwny podejściem, będzie tu model inkluzyjnie uprawianej edukacji religijnej, w którym kategorię osoby jako bytu transcendentnego odsłania się np. poprzez sferę antropologii, w której to co osobowe wymaga bezwarunkowego rozumienia w strukturze uczestnictwa i dialogu. To z kolei pociąga konieczność włączenia do myślenia religijnego perspektyw czysto humanistycznych i społecznych analiz…
Zob. Józef Tischner a tradycja tomistyczna (w kontekście edukacji religijnej), [w:] Dziedzictwo idei i pęknięcia międzypokoleniowe w pedagogice polskiej. Wprowadzenie do problemu, red. Lech Witkowski, Toruń 2019, s. 189-219.
Kup online: https://marszalek.com.pl
