Tekst jest poświęcony krytycznej analizie modelu dydaktycznego odwołującego się do paradygmatu transormatywnego (Klus-Stańska, 2018). Akcentuje on nie tylko edukację ukierunkowaną na postawę krytyczną i autokrytyczną, ale również promuje zespolenie teorii i praktyki wiedzy szkolonej z działaniem zmierzającym do aktywizacji i szeroko rozumianej zmiany społecznej. Głównym pytaniem badawczym jest tu, na ile edukacja w polskiej szkole (a w niej szczególnie edukacja aksjologiczna – filozofii i etyki) ma potencjał wykorzystania tego modelu w codziennej praktyce? Pytanie to odnosi się do trzech niezależnych przestrzeni: mianowicie programu kształcenia (treści programowych) z przedmiotu filozofia i etyka, przygotowania kadry dydaktycznej (nauczycieli filozofii i etyki), jak i kontekstu społeczno-kulturowych oczekiwań względem edukacji w polskim społeczeństwie – szczególnie w wymiarze ogólnokulturowym (Kamińska, 2014).
- Klus-Stańska D. (2018), Paradygmaty dydaktyki, myśleć teorią o praktyce. PWN.
- Kamińska W. (2014), Metodologiczna konstrukcja dziedziny dydaktyki etyki, UKSW.
