Esej recenzyjny:
Powolni profesorowie w akademickiej kulturze szybkości
The Slow Professor: Challenging the Culture of Speed in the Academy
autorzy: Maggie Berg, Queen’s University oraz Barbara K. Seeber, Brock University.
University of Toronto, 2016.
Fragment Manifestu Slow Proffesors
"Jesteśmy Slow Professors (powolnymi profesorami). Wierzymy, że przyjęcie powolnych zasad do naszej praktyki zawodowej będzie skutecznym sposobem łagodzenia stresu w pracy, zachowania edukacji humanistycznej oraz oparcia się korporatyzacji uniwersytetu. Slow Movement (Ruch powolności), wywodzący się ze Slow Food Movement - kwestionuje szaleńcze tempo życia oraz standaryzację kultury współczesnej. Filozofia powolności już dziś oddziałuje na architekturę, miejskie życie, oraz osobiste relacje między ludźmi, jednak w edukacji jeszcze nie odnalazła swojego miejsca. Jeśli jednak istnieje przynajmniej jeden sektor społeczeństwa, w którym powinno się stosować pogłębione myślenie, to jest to z pewnością środowisko nauczycieli akademickich. Życie akademickie jest zagrożone korporatyzacją i wciąż narastającą presją czasu. Administracja na uczelni koncentruje się przede wszystkim na wydajności, czego rezultatem jest kryzys oraz uczucie bezsilności wśród pracowników. Pisząc o presji wśród profesorów jesteśmy świadome, że nie wynika on tylko z modelu zarządzania.
W korporacyjnym uniwersytecie władza jest przenoszona z wydziałów do zarządzających jednostek administracji, ekonomia zdominowała wszystko, przez co na drugi plan schodzą zarówno pedagogiczne, jak i intelektualne rozterki. Powolni profesorowie są zwolennikami krytycznej dyskusji nad przyspieszeniem. Potrzebujemy czasu na myślenie, podobnie jak nasi studenci. Czas na refleksję i poszerzenie horyzontów myślenia nie jest luksusem, ale istotą tego co robimy.
Język kryzysu dominuje w literaturze na korporacyjnym uniwersytecie, co zmusza nas do działania, zanim będzie za późno. Jesteśmy bardziej optymistyczne, wierząc że opór jest rozwojowy i dobry. Mamy wizję, że powolni profesorowie są świadomi celu swoich działań, wrażliwi emocjonalnie, a także posiadają otwarte umysły. Przez poświęcenie czasu na refleksję i dialog, powolni profesorowie przywrócą intelektualne życie na uniwersytecie..."
S. Dąbrowski, Powolni profesorowie w akademickiej kulturze szybkości, Teraźniejszość - Człowiek - Edukacja, 2016, tom 19, nr 4(76), s. 139-150.
Dostęp online: www./terazniejszosc.dsw.edu.pl
