Polityczne wprowadzenie do Manifestu edukacyjnego Slow Food
Mamy świadomość, że kształcenie i wychowanie przyszłych pokoleń nie może już być realizowane wyłącznie instytucjonalnie, dlatego proponujemy szersze podejście, gdzie wiele podmiotów może działać kooperacyjnie.
Edukacja jest naszą indywidualną i zbiorową odpowiedzialnością, przez co należy do wszystkich, ale musi być podjęta przez każdego z nas. Powinna być przyjęta i realizowana w szkołach, polityce, stowarzyszeniach, spółdzielniach, ośrodkach kultury, rodzinie oraz wszelkich innych możliwych środowiskach.
Ważne jest, aby odkryć na nowo i pielęgnować rolę wspólnoty, by zapewnić przekazywanie wiedzy o dorobku materialnym i społecznym naszej kultury, w tym także kultury jedzenia.
Wierzymy, że jedzenie jest idealnym narzędziem, dzięki któremu można eksperymentować i tworzyć komunikatywną, całościową i twórczą edukację, kreując wartość współzależności środowiska i dobra wspólnego.
Slow Food uznaje, że każdy ma prawo do nauki, niezależnie od płci, języka, pochodzenia czy religii. Edukacja powinna być dostępna wszędzie i dla każdego, tak by nie stracić młodego pokolenia, ale dać mu się dziś rozwinąć. Może się to jednak stać tylko dzięki temu co społeczeństwa mają najlepszego, czyli krytyczniej edukacji i motywowaniu do rozwoju.
Prawo do edukacji nie może pozostać w sferze deklaracji, ale musi być w praktyce realizowane w przeciwnym razie jest łamane.
Manifest edukacyjny Slow Food
- dotyczy przyjemności, lekkości i spontanicznych okazji, by czuć się dobrze i cieszyć się sobą,
- uczy wartości powolności oraz szacunku dla własnego i innych tempa życia,
- jest nauką poprzez działanie, gdyż doświadczanie zwiększa i umacnia rezultaty uczenia się,
- ceni różnorodność kultury, wiedzy, umiejętności i opinii,
- rozpoznaje potrzeby każdego, rozbudza zainteresowania oraz indywidualnie motywuje,
- prezentuje problemy całościowo, promując podejście interdyscyplinarne,
- oznacza poświęcenie czasu na zrozumienie, przyswojenie oraz wypracowanie własnej wizji,
- zachęca do uczestnictwa poprzez otwarty dialog, wyrażanie siebie, współpracę, słuchanie oraz wzajemną akceptację,
- jest osobistą podróżą, która prowadzi do poznania, doświadczenia i emocji,
- czerpie z własnych doświadczeń, dowartościowując pamięć, wiedzę oraz regionalną kulturę,
- ułatwia lokalną wymianę przez co przywraca znaczenie wspólnoty,
- rozwija samoświadomość znaczenia i działania każdego człowieka,
- pobudza ciekawość, rozwija intuicję i krytyczne myślenie,
- promuje zmiany tworzące nowe oraz bardziej odpowiedzialne myślenie i zachowania.
(www.slowfood.com - tłumaczenie własne)
